
Hatay, Türkiye Cumhuriyeti'nin en güneydeki ilidir. Akdeniz'in doğu şeridinde 35° 52' - 37° 4' kuzey enlemleri ile 35° 40' - 36° 35' boylamları arasında yer alan Hatay'ın doğusunda ve güneyinde Suriye, batısında Akdeniz, kuzeybatısında Adana, kuzeyinde Osmaniye ve kuzeydoğusunda Gaziantep bulunur. Toplam nüfusu 1.386.224'tür.[2]
Hatay Türkiye'nin en önemli eski yerleşim yerlerinden biridir. Yapılan arkeolojik araştırmalarda milattan önce 100.000 ile 40.000 yılları arasına tarihlenen bulgulara ulaşılmıştır. İl toprakları ilk Tunç Çağından itibaren Akat Beyliği ve M.Ö. 1800-1600 yıları arasında Yamhad Krallığına bağlı bir beyliğin sınırları içerisinde yer almıştır. Daha sonra M.Ö. 17. yüzyıl sonlarında Hititler'in ve M.Ö. 1490 yıllarında Mısır'ın egemenliğine girmiştir. Ardından Urartular, Asurlular ve Persler'in egemenliğine girdi.
M.Ö. 300 yılında Antakya kurulmuş ve kent hızla gelişmiştir. Kent M.Ö. 64 yılında Roma İmparatorluğu'na katılmış ve imparatorluğun Suriye eyaletinin başkenti olmuştur. İslam ordusu tarafından fethedilmiş, Emevi ve Abbasi egemenliğinde kalmıştır. Daha sonra 877'de Tolunoğulları'nın fethettiği topraklar sırayla Ihşitler ve Selçuklular tarafından yıkılan Halep merkezli Hamdanoğulları (Beni Hamdan/Hamdânîler) egemenliğine girdi. 969 yılında Bizans İmparatorluğunun topraklarına katılan il 11-12.yüzyıllarda Haçlı Seferleri sırasında da önemli rol oynamıştır. Antakya Memlûk Devleti tarafından Haçlıların elinden alınmıştır(18 Mayıs 1268).
Osmanlı İmparatorluğu dönemi [değiştir]
1516'da Yavuz Sultan Selim bu toprakları ele geçirmiş ve Osmanlı İmparatorluğu dönemi başlamıştır. Memlûk Devletinden zapt edilen Antakya, Osmanlı İmparatorluğu'nda önce Halep'e bağlı bir sancak ve daha sonra kaza olarak yönetilmiştir. Bu dönemde Antakya, Asi Nehri ile Habib Neccar Dağı arasındaki dar ve meyilli alanda, 1,5-2 km²'lik bir alan üzerine yerleşmiş orta büyüklükte bir şehirdi. Osmanlı İmparatorluğu'nun Hatay'daki hakimiyeti 1918 yılına kadar devam etti.
Hatay Cumhuriyeti dönemi [değiştir]
- Ana madde: Hatay Cumhuriyeti
Mondros Mütarekesinden sonra Fransız işgaline uğrayan ve 1921 yılında Türkiye Cumhuriyeti sınırları dışında kalan Antakya, İskenderun ve havalisinde İskenderun Sancağı adıyla bir yönetim kuruldu. 2 Eylül 1938'de bu Sancak'ta kurulan "Hatay Cumhuriyeti"nin Cumhurbaşkanı Tayfur Sökmen, başbakanı Abdurrahman Melek, Meclis Başkanı Abdülgani Türkmen, milli marşı İstiklâl Marşı olmuştur.
Hatay Devlet Meclisi 23 Haziran 1939 yılında Türkiye Cumhuriyeti'ne ilhak kararı alınmıştır. 23 Temmuz 1939'da "Hatay" adıyla bir vilâyet olarak Türkiye Cumhuriyeti'ne katılmıştır.
Tarihi ve turistik mekanlar açısından da zengin olan ilde dünyanın ikinci büyük mozaik kolleksiyonunu barındıran Hatay Arkeoloji Müzesi bulunmaktadır. Dünyanın ilk mağara kiliselerinden biri olan Saint Pierre Kilisesi Hıristiyanlarca hac yeri olarak kabul edilmekte ve her yıl burada 29 Haziran günü Katolik Kilisesince ayin düzenlenmektedir.
Hatay, Türkiye Cumhuriyeti'nin en kozmopolit illerinden birisidir. Çok uzun bir süre boyunca bir arada yaşamayı öğrenmiş etnik kökenleri, dinleri farklı birçok topluluğa ev sahipliği yapan Hatay ili UNESCO barış kenti seçilmiştir. Çokkültürlü yapısını tarih boyunca korumuş olan ilde aynı ulusa mensup birden fazla dini cemaat bulunmaktadır. En büyük nüfusa sahip Alevi Araplar ve Sünni Türklerin yanında, Alevi Türkler, az da olsa Sünni Araplar, Hristiyan Ortodoks ve Hristiyan Protestan Araplar, Maruni Araplar, museviler ,Ermeniler ve diğer küçük topluluklar Hatay'ın çokkültürlü yapısının dinamiklerini oluştururlar.
Hatay'ın ekonomisi tarım, sanayi ve ticarete dayanır.
İskenderun Körfezi'nde bulunan İskenderun Demir ve Çelik işletmesi, Türkiye'nin kuruluş tarihi itibari ile üçüncü, uzun mamul üretimi açısından ise en büyük entegre tesisidir.
İl nüfusu 2007 sayımına göre 1.386.224 kişidir. Bu nüfusun 681.665'i şehirlerde, 704.559'u köylerde yaşamaktadır. Kilometrekareye düşen nüfus yoğunluğu 256,6'dır. Nüfus artış hızı yaklaşık olarak %1.2'dir.
İlçe |
Şehir nüfusu[3] |
Köy nüfusu[3] |
Toplam nüfus[3] |
Antakya |
186.243 |
229.067 |
415.310 |
Altınözü |
8.171 |
53.152 |
61.323 |
Belen |
20.303 |
5.953 |
26.256 |
Dörtyol |
66.082 |
74.435 |
140.517 |
Erzin |
30.035 |
8.883 |
38.918 |
Hassa |
9.117 |
44.903 |
54.020 |
İskenderun |
177.294 |
129.300 |
306.594 |
Kırıkhan |
70.543 |
29.323 |
99.866 |
Kumlu |
5.452 |
7.758 |
13.210 |
Reyhanlı |
60.073 |
22.318 |
82.391 |
Samandağ |
42.012 |
82.818 |
124.830 |
Yayladağı |
6.340 |
16.649 |
22.989 |
2007 yılının istatistiklerine göre ilde 16 anaokulu; 147 lise, meslek lisesi, Anadolu lisesi ve dengi okul; ve 635 ilköğretim okulu bulunmaktadır.[4] İlköğretim okullarında 9.045 öğretmen 232.191 öğrenciye, liselerde ise 3.325 öğretmen 56.841 öğrenciye eğitim vermektedir.[4] Bu verilere göre ilköğretim okullarında öğretmen başına ortalama 25.7 öğrenci, liselerde ise öğretmen başına ortalama 17.1 öğrenci düşmektedir.
İlin yüksek öğretim merkezi 10 Kasım 1992'de faliyete geçen Mustafa Kemal Üniversitesi'dir. Üniversite kurumları dokuz fakülte (eğitim, fen edebiyat, güzel sanatlar, iktisadi ve idari bilimler, mühendislik mimarlık, su ürünleri, tıp, veterinerlik, ziraat), üç enstitü (fen bilimleri, sağlık bilimleri, sosyal bilimler), dört yüksekokul (beden eğitimi, sağlık, sivil havacılık, turizm işletmeciliği ve otelcilik), yedi meslek yüksekokulu ve sekiz araştırma ve uygulama merkezinden oluşmaktadır. 2006-2007 öğretim yılı itibarıyla üniversitede 708 akademik personel, 575 idari personel ve 14.439 öğrenci bulunmaktadır.[5]
Hatay'ın Türkiye Futbol Federasyonu 2. Lig'de oynayan İskenderun D.Ç ve 3. Lig'de oynayan Hatayspor olmak üzere iki profesyonel futbol kulübü vardır.
Yerel basın ve medya [değiştir]
Hatay'da yayımlanan Hatay, Hatay Kent, Antakya, Özyurt, Atayurt ve Hür Haber adlı altı yerel gazete bulunmaktadır. İlde ayrıca iki yerel televizyon kanalı (Hatay TV, Hatay Radyo Televizyon) ve birçok yerel radyo (Radyo Şok 92.5, Mavi Radyo 94.5,Vivaldi Fm 99.0,Radyo Hatmar 102.5,Süper Show Radyo 97.3) yayın hayatını sürdürmektedir.
İlin Antakya, Altınözü, Belen, Dörtyol, Erzin, Hassa, İskenderun, Kırıkhan, Kumlu, Reyhanlı, Samandağ ve Yayladağı olmak üzere 12 ilçesi vardır.
Akdeniz'deki önemli bir liman şehri olan İskenderun ve merkez ilçesi Antakya, ilin en büyük iki yerleşim yeridir.
İl topraklarının yüzölçümü 5.403 kilometrekaredir.
İlçe |
Yüzölçümü (km²)[6] |
İl yüzölçümüne oranı (%) |
Antakya |
689 |
13 |
Altınözü |
357 |
7 |
Belen |
197 |
3 |
Dörtyol |
580 |
10 |
Erzin |
298 |
6 |
Hassa |
495 |
9 |
İskenderun |
759 |
14 |
Kırıkhan |
688 |
13 |
Kumlu |
186 |
3 |
Reyhanlı |
406 |
8 |
Samandağ |
382 |
7 |
Yayladağı |
366 |
7 |
Dağ ve tepeler [değiştir]
İl topraklarının %46'sını dağlar, %33'ünü ovalar oluşturur. İl topraklarının en önemli yükseltisini kuzey-güney hattında uzanan Nur Dağları (Gavur Dağları ve Amanos Dağları olarak da bilinir) oluşturur. Bu sıradağların en yüksek noktası ise Mığırtepe'dir (2.240 metre). Diğer önemli yükseltiler Ziyaret Dağı ve Keldağ'dır (1739 metre).
Dağ / tepe |
Yükseklik (m)[7] |
Bulunduğu ilçe |
Üzerinde bulunduğu sıradağ |
Akkaya Tepe |
1.839 |
Hassa |
Amanos |
Akoluk Tepe |
1.324 |
Antakya |
Amanos |
Amanos (Nur) Dağları |
1.500 |
Hatay |
Amanos |
Baytar Tepe |
1.581 |
Samandağ |
Amanos (Musa Dağı) |
Bozdağ (Mığır Tepe) |
2.240 |
Erzin |
Amanos |
Çağşak Tepe |
1.643 |
İskenderun |
Amanos |
Çobandede Tepe |
1.722 |
İskenderun |
Amanos |
Daz Tepe |
1.795 |
İskenderun |
Amanos |
Elmadağ |
660 |
Belen |
Amanos |
Göksivri Tepe |
1.234 |
Samandağ |
Amanos (Musa Dağı) |
Habib-i Neccar Dağı |
500 |
Antakya |
Keldağ |
İkiztepeler |
1.668 |
Samandağ |
Amanos |
İşaret Tepe |
1.773 |
Samandağ |
Amanos |
Kabaağaç Tepe |
1.626 |
Samandağ |
Amanos |
Keldağ (Akra) |
1.729 |
Yayladağı |
Keldağ |
Kızıldağ Tepe |
1.700 |
Dörtyol |
Amanos |
Koçağız Tepe |
1.281 |
Samandağ |
Musa Dağı |
Kökürün Tepe |
1.731 |
Hassa |
Amanos |
Kuşçu Tepe |
2.076 |
Hassa |
Amanos |
Malatya Tepe |
507 |
Antakya |
Habib-i Neccar |
Musa Dağı |
1.230 |
Samandağ |
Amanos |
Sincer Tepe |
1.560 |
Antakya |
Amanos |
Ziyaret Dağı |
1.235 |
Yayladağı |
Keldağ |
Amik Ovası ilin en önemli düzlüğüdür ve bu topraklarda tarım oldukça gelişmiştir. Diğer önemli düzlükler Dörtyol Ovası, Arsuz, Payas, İskenderun ve Erzin Ovası'dır.
Hatay'ın en önemli akarsuyu olan Asi Nehri, Lübnan Dağları ve Anti-Lübnan Dağları arasındaki Bekaa Vadisi'nde kaynayan akarsuların birleşmesiyle oluşur, Suriye topraklarından geçerek ilin güneydoğu sınırlarından girer ve Samandağ yakınlarında delta oluşturarak Akdeniz'e dökülür.
Baraj ve göller [değiştir]
Hatay'da sulama amacı ile Karasu Çayı üzerinde inşa edilen Tahtaköprü Barajı, Karasu Çayı üzerinde inşa edilen Yayladağı Barajı ve Beyazçay üzerinde inşa edilen Yarseli Barajı bulunmaktadır.
Amik Ovası'nın orta kısımlarında yer alan Amik Gölü, 1970li yıllarda tamamen kurutulmuş ve tarıma açılmıştır. Diğer önemli göller ise Gölbaşı ve Yenişehir Gölü'dür.
Maden Tetkik ve Arama Genel Müdürlüğü'nün yaptığı araştırmalara göre il genelinde altın, aluminyum, asbest, demir, dolomit, fosfat, kireçtaşı, krom, manyezit ve mermer rezervleri bulunmaktadır.[8]
İlin büyük kesimi Akdeniz ikliminin etkisi altındadır. Ancak yükselti ve karasallığa bağlı olarak çeşitli farklılıklar da mevcuttur. Genel olarak kışlar ılık ve yağışlı, yazlar sıcak ve kurak geçer. Yıllık yağış tutarı il merkezi Antakya'da 1.173,4 milimetre, İskenderun'da 785 milimetre, Dörtyol'da ise 1.022 milimetre civarındadır.[9]
Nusret Miroğlu 27 Nisan 2008 tarihinde Hatay valisi olarak atanmıştır. 2007 genel seçimleri sonucu Hatay'ı temsilen Türkiye Büyük Millet Meclisi'ne Adalet ve Kalkınma Partisi'nden beş milletvekili (Sadullah Ergin, Orhan Karasayar, Mustafa Öztürk, Abdülhadi Kahya, Fevzi Şanverdi), Cumhuriyet Halk Partisi'nden üç milletvekili (Fuat Çay, Gökhan Durgun, Abdulaziz Yazar) ve Milliyetçi Hareket Partisi'nden iki milletvekili (Süleyman Turan Çirkin, İzzettin Yılmaz) seçilmiştir.
|